Święto Niepodległości
„Czy dziś, w dniu Święta Niepodległości, jest w naszym narodzie jedność? Czy jest w naszych sercach dobra wola? Czy potrafimy pokonać podziały, aby kontynuować wspólną przyszłość dla naszego narodu i naszej Ojczyzny? Bez jedności, zgody i współpracy nie będzie przyszłości Polski. Trzeba porzucić podziały. Trzeba zobaczyć wspólny cel, którym jest Polska. Trzeba wreszcie zrozumieć, że nie mogą się liczyć prywatne interesy, które realizowane są kosztem dobra wspólnego.”
Ks. kan. Mirosław Kędzierski
Uroczysta Msza Święta w intencji Ojczyzny odbyła się wyjątkowo o godzinie 18.00. Nie było tradycyjnych wiązanek kwiatów i delegacji. Wszystkie plany i świętowanie tego dnia zniweczyła pandemia, dlatego właśnie w tym ciężkim czasie pokażmy czym jest dla nas przywiązanie do Ojczyzny.
Dziś 11 listopada, dzień kiedy 102 lata temu, spełnił się sen milionów Polaków będących pod zaborami – Polska ponownie pojawiła się na mapie Europy. Po ponad stuletniej niewoli, po doświadczeniach germanizacji i rusyfikacji, po krwi przelewanej w powstaniach, państwo któremu na imię Polska, było wolne i niepodległe. Do tej radosnej chwili, doszło dzięki determinacji tamtych pokoleń. Dzięki żołnierzom, którzy przelewali krew, dzięki ludziom polityki, którzy na arenie międzynarodowej upominali się o wolną Polskę. Jednak największe podziękowania należą się tym zwykłym ludziom. Ludziom, którzy gdzieś w zaciszu swoich domostw, gdzieś podczas tajnych spotkań, pielęgnowali tożsamość narodu, zarówno w życiu codziennym jak też na kanwie kultury i sztuki. Po tylu latach, nasi ojcowie mogli powiedzieć: UDAŁO SIĘ!!! Jednak czy było tak faktycznie? Kraj w ruinie, trzeba było odbudować gospodarkę, ujednolicić administrację państwową. Dlatego największy szacunek tamtemu pokoleniu należy się za to, że potrafili się zjednoczyć, odbudowali Ojczyznę i postawili ją w jednym szeregu z państwami ówczesnego świata.
Patrząc na naszych rodaków z tamtego pokolenia zadajmy sobie pytanie, jak my traktujemy naszą Ojczyznę, której na imię POLSKA!!! W naszych czasach tradycje naszych ojców są zastępowane innymi, które niejednokrotnie powodują, że zaczynamy się wstydzić tego skąd pochodzimy. Miejsca bitew, miejsca gdzie byli mordowani nasi rodacy porastają chwastami, lub zalegają tam sterty śmieci. Biało-czerwone barwy, za które nasi ojcowie ginęli nie są już tak ważne. Dlaczego tak się dzieje? Dlaczego nie potrafimy szanować spuścizny poprzednich pokoleń?
Jest to zapewne spowodowane troszkę tym, że nie doświadczyliśmy tak strasznych czasów. Żyjemy w państwie demokratycznym, nie jesteśmy zamieszani w zbrojne konflikty. Czujemy się po prostu bezpieczni, i to jest oczywiście dobro największe. Jednak zapominamy lekcję historii, zapisaną przez pokolenia. Zapomnieliśmy, ze to właśnie nasze pokolenie otrzymało dar wolności. Od nas tylko zależy co z tym darem zrobimy.
W 102 rocznicę odzyskania niepodległości powinniśmy w większym stopniu zacząć pielęgnować tradycje. Powinniśmy zaszczepić w sobie, że największym dobrem jest miłość do Ojczyzny. Na naszych barkach spoczywa aby następne pokolenia mogły się cieszyć wolnością i bogatą tradycją historii Polski. Jak w dzisiejszych czasach, trudnych, naznaczonych piętnem pandemii, powinniśmy okazywać szacunek dla Ojczyzny? Sprawą oczywistą jest, że nie będziemy się zbroić i przelewać krwi, bo te czasy dawno minęły i miejmy nadzieję, ze już nie wrócą. Dziś w drugiej, a prawie już trzeciej dekadzie XXI wieku są inne sposoby aby okazać swój patriotyzm. Bądźmy wrażliwi i mili dla innych. Uśmiechajmy się a dni będą lepsze. Nie niszczmy siebie nawzajem, przybierając fałszywe maski tolerancji czy wolności słowa. Nie szargajmy pamięci tych wszystkich, którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się do tego, abyśmy my mogli się cieszyć wolnością. Nie oceniajmy ludzi z powodu przynależności partyjnej, poglądów religijnych czy rasy. Tego nie wolno nam robić, bo tym samym zaprzeczamy sobie, że miłujemy Polskę. Jan Paweł II pisał : ”…na dziedzictwo Ojczyzny składały się pokolenia, stulecia, osiągnięcia i upadki, zwycięstwa i klęski, które w każdym z nas jakoś się zakorzenia i nawarstwia. Nie żyjemy poza tym – to jest nasza dusza. Żyjemy całym dziedzictwem, któremu na imię Ojczyzna, któremu na imię Naród! „
Dziś formacja Polaka – Patrioty powinna się dokonywać, poprzez studium nad historią i bohaterską postawą poprzednich pokoleń. Powinniśmy to wyrażać poprzez obecność na uroczystościach narodowych, poprzez poszanowanie i promowanie dziedzictwa narodowego, poprzez modlitwę za Ojczyznę. Powinniśmy sięgać do wielkich kart naszej historii-ale pamiętając, że bycie patriotą nie polega na byciu nim jeden dzień w roku.
Na koniec życzenia. Jerzy Pilch pisał: „…od zarania dziejów wszystkie nasze życzenia spełniały się co do joty.” Dlatego życzmy sobie w tym dniu byśmy byli w stanie budować Polskę XXI wieku bez podziałów, Polskę naszych marzeń. Byśmy mimo tego, że jesteśmy wolni zaczęli budować państwo opierające się na wzajemnym szacunku i poszanowaniu innych. „Jest w nas korzeń zła i nie mamy siły, by go z naszego bytu wyrwać; jednak mamy też nasienie dobra, które użyźniać możemy”(Leszek Kołakowski)
„Polska stoi Polakami (…) będzie ona taka, jaką ją stworzą Polacy, bez względu na okoliczności, które się na tę rzeczywistość, jaką jest naród Polski składają”(JPII)