Spieszmy się kochać ludzi…

To nie jest tak, że oni umarli, a my żyjemy. To oni żyją, a my umieramy. – ks. Piotr Pawlukiewicz

Oto kolejny raz w naszym życiu nadszedł czas, kiedy mocniej zdajemy sobie sprawę z ulotności życia. To czas, kiedy doceniamy jaką wartością jest obecność drugiego człowieka. Dziś w pierwszy dzień listopada wspominamy wszystkich świętych, jednak nasza obecność na cmentarzach jest wyrazem pamięci o tych co odeszli do Pana, jednak na zawsze pozostaną w naszej pamięci. Jest to czas, gdy myślimy o tym, że wszystko toczy się zbyt szybko. Przychodzi refleksja, że to my się spóźniliśmy z dobrym słowem, uśmiecham, słowami „kocham” i „dziękuję” w stosunku do drugiego człowieka. Dlaczego tak się dziej? Dlaczego właśnie w tym czasie nachodzą nas takie myśli? Może dlatego, że we współczesnym świecie, gdzie gonimy za karierą, pieniędzmi, zabawą myślimy, że mamy czas, że to jeszcze nie ta chwila. Przecież ze wszystkim zdążymy, za dzień, miesiąc, rok…  Dlatego, spieszmy się kochać ludzi!. Nie dawajmy sobie wymówek, że nie możemy się spotkać bo za daleko, za zimno, że jesteśmy zmęczeni. Nigdy nie zapominajmy, aby mówić dobrze o ludziach. Uśmiechajmy się, nie bójmy się tego, że tęsknimy, że nam zależy. To nie wstyd mówić kocham, dziękuję, przepraszam. Żyjmy po prostu tak, żeby było kogo wspominać. Na samym końcu bowiem liczy się człowiek!