Zwycięzca śmierci, piekła i szatana, wychodzi z grobu dnia trzeciego z rana. Naród niewierny trwoży się, przestrasza. Na cud Jonasza. Alleluja! Ziemia się trzęsie, straż się grobu miesza, anioł zstępuje, niewiasty pociesza: „Patrzcie, tak mówi, grób ten próżny został, Pan z martwych powstał.” Alleluja!
Wigilia Paschalna stanowi centralny moment celebracji naszej wiary. Dopełniło się wszystko to co przeżywaliśmy w Wielki Czwartek i Wielki Piątek.
W naszej parafii Liturgia Wigilii Paschalnej rozpoczęła się o godzinie 22.00 i była koncelebrowana przez naszych kapłanów ks. kan. Mirosława Kędzierskiego, który przewodniczył całości obrzędów, oraz ks. Damiana Woźniaka. Liturgia ta jest drogą wiodącą do fundamentów chrześcijaństwa – do Chrystusa, który przeszedł ze śmierci do życia, a Eucharystia jest dla nas nieustannie źródłem nowego życia.
Całość uroczystości rozpoczął obrzęd światła – został poświęcony ogień i zapalono nowy Paschał, którego światło jest symbolem wiary. Następnie ks. Proboszcz odśpiewał orędzie paschalne – hymn ku czci Jezusa, światłości świata.
Kolejnym punktem była Liturgia Słowa a teksty Pisma świętego , które usłyszeliśmy miały nam przypomnieć podstawowe prawdy wiary, dzieło Boga w historii zbawienia.
Liturgia Chrzcielna była kolejnym elementem przeżywanych obrzędów. Odśpiewaliśmy Litanię do Wszystkich Świętych, prosząc o ich wstawiennictwo; zostały odnowione przyrzeczenia chrzcielne i nastąpiło poświęcenie wody. O tej wodzie usłyszeliśmy też w kazaniu wygłoszonym przez ks. Proboszcza.
„Zakończony czas Wielkiego Postu przypomina nam wodę wypływającą z boku Jezusa. Na Golgocie widziano błysk ostrza włóczni oraz krew i wodę spływającą z Jego boku. Krew i woda wypływająca z Jego serca, to ostatnie Jego wołanie. Wołanie do ludzi, że największym pragnieniem Jego serca było dać nam życie, przebaczenie, oczyszczenie. Ta woda wypływająca z Jego boku to woda chrztu. Ona przypomina o ciągłej potrzebie oczyszczenia i o wdzięczności, jaka winniśmy Jezusowi za Jego dar przebaczenia”
Liturgia Eucharystyczna była więc dziękczynieniem dla Boga za dar Chrystusowego zmartwychwstania. Na zakończenie odbyła się procesja rezurekcyjna ogłaszająca światu, że Jezus faktycznie zmartwychwstał. Dopełnieniem tego był śpiew „Te Deum laudamus” – „Ciebie Boga wysławiamy”
